1930 – 1939
1930 Na robotniczym Grabówku zawiązuje się dzika drużyna piłkarska, która przybiera nazwę KS BAŁTYK. Wcześniej w Gdyni, która otrzymała prawa miejskie w 1926 r., powstał tylko jeden klub – KS Gdynia. Nowa organizacja przejęła piłkarzy Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego BAŁTYK, które od 1923 r. działało przy Warsztatach MW w Pucku, przeniesionych w 1927 właśnie na Oksywie.
1931 17 V – pierwszy udokumentowany mecz towarzyski Bałtyku, 5:0 z KS Gdynia na Oksywiu, gdzie powstało pierwsze w mieście boisko zweryfikowane do rozgrywek ligowych.
IX – Robotniczy Klub Sportowy BAŁTYK, już wyczerpujący definicję klubu sportowego, zostaje członkiem PZPN. A jego barwy były czerwone.
1932 15 V- pierwszy mecz Bałtyku (rywalem drużyna Marynarki Wojennej) na boisku przy ul. Morskiej 96, przyznanym klubowi przez patrona – Gdyńską Spółdzielnię Mleczarską. Dziś na tym placu gry stoi budynek Gimnazjum nr 4.
1933 Start w oficjalnych rozgrywkach – klasie C (jedyny rywal, którego zidentyfikowaliśmy to Jedność Wejherowo).
1934 Debiut w klasie B – wg autorów wydawnictwa „Bałtyk Gdynia 1930-2005”. Jan Goksiński w „Klubowej Historii Polskiej Piłki Nożnej do 1939 r.” podaje za właściwy sezon 1935.
1935 Tu nie ma wątpliwości – 1. miejsce w klasie B (podokręg Morski) przed KS Gdynia. Następnie rywalizacja w grupie z dwoma najlepszymi drużynami podokręgu Bydgoszcz (Kabel Bydgoszcz i Cuiavia Inowrocław). Bałtyk zajmuje 2. miejsce, ale premiowane awansem, historycznym dla klubu i miasta (znamy wynik tylko jednego meczu, z 11 sierpnia – 0:0 z Cuiavią w Gdyni).
1936 29 III – 5:2 z Unią Tczew na Stadionie Miejskim przy ul. Ejsmonda w Gdyni w premierowym występie w klasie A (zaplecze I ligi). Krótki sezon – bo liga od edycji 1936/37 przechodziła na na system jesień-wiosna – Bałtyk zakończył na 5. miejscu w stawce 8 klubów.
XII – klub otrzymał nową siedzibę (ul. Węglowa 22) i wobec patronatu Związku Zawodowego Portowców zmienił nazwę z Robotniczego na Portowy Robotniczy KS BAŁTYK.
1937 II – podczas Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Klubu nowy zarząd podejmuje uchwałę o zmianie barw na amarantowo-niebieskie (skojarzenie z FC Barcelona będzie tylko drobną pomyłką), lecz w okrągłym godle z napisem PRKS BAŁTYK dominowały kolory: ciemnoniebieski i biały.
14 VIII – wielosekcyjny PRKS Bałtyk zyskał nowe boisko do gier – przy ul. Węglowej 27 w sąsiedztwie Domu Robotnika Portowego. Otwarcie boiska uświetniły turnieje siatkówki i koszykówki, bo działalność klubu szybko wykroczyła poza futbol. Na przestrzeni lat funkcjonowało ponad 20 sekcji, największe sukcesy odnosili lekkoatleci. Do dziś – z przerwą wywołaną zawieruchą wojenną – przetrwała sekcja piłkarska.
24 X – po wygranej z TKS 29 Toruń Bałtyk świętuje mistrzostwo jesieni, co rozbudziło nadzieje na awans do krajowej elity.
1938 4. lub 5. miejsce – zależnie od źródeł – na mecie rozgrywek (prawo dalszej gry o I ligę wywalczył Gryf Toruń).
4 IX – pierwsze derby Gdyni w klasie A: Kotwica – Bałtyk 4:2.
1939 12 VI – 0:2 z AKS Grudziądz w „dziwnym” barażu rozegranym w Starogardzie Gdańskim. W kontrowersyjnych i niezawinionych przez klub okolicznościach Bałtyk spada do klasy B. W tabeli końcowej klasy A oba kluby miały tyle samo punktów, ale Bałtyk miał lepszy bilans bezpośrednich spotkań i lepszą różnicę bramek.
1946 – 1956
1946 Odwołujący się do tradycji przedwojennego Bałtyku Klub Sportowy Organizacji Młodzieżowej Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych (OMTUR) BAŁTYK startuje bez powodzenia w eliminacjach do rozgrywek o awans do klasy B.
1948-49 Prawdopodobnie na bazie drużyny OMTUR i z inicjatywy pracowników Stoczni Gdyńskiej powołano sekcję piłkarską pod szyldem Dźwig, przemianowanym niebawem i na krótko na Tramp i wreszcie ostatecznie na Stal, co wynikało z partyjnych wytycznych, m.in. nakazujących Związkom Zawodowym organizację sportu i odgórnie narzucających klubom nazewnictwo
1950 IV – mecz z Kołem Sportowym Baltica w wojewódzkim Pucharze Polski na boisku przy ul. Olimpijskiej, ale wtedy nikt nie mógł przypuszczać, że plac w Redłowie stanie się domem biało-niebieskich.
VI – „jedenastka” Koła Sportowego STAL Gdynia przy Związku Zawodowym Metalowców (barwy: biało-niebiesko-żółte, nieprzypadkowo zbieżne np. z barwami Stali Mielec) przebija się do tzw. ligi powiatowej (klasa B). Minie 5 lat z małym okładem, aż stoczniowy klub – za sprawą rozporządzenia GKKF z 1.03.1955 („Koła sportowe mogą przybierać własne, także tradycyjne nazwy, bez względu na przynależność zrzeszeniową”) – będzie mógł przyjąć historyczny szyld.
1954 Po raz wtóry Stal wraca do klasy B. W rywalizacji mistrzów grup klasy C gdynianie byli najlepsi.
1955 Początek rozmów działaczy Stali z beniaminkiem III ligi, Unionem Gdynia w sprawie połączenia sekcji piłkarskich. Przyjaciele zza miedzy co rusz zmieniali nazwę, oczywiście pod przymusem – Unia (pod tym szyldem mistrz klasy B w 1953 r.), Spójnia (mistrz klasy A rok później), wreszcie Sparta-Union w III lidze…
1 V – mecz towarzyski siatkówki mężczyzn na placu przy ul. Żeromskiego: Flota Gdynia – STAL-BAŁTYK. Nasi wygrali, ale dalece ważniejszy był początkowo nieśmiały powrót klubu do tradycji
17 XII – fuzja Stali (Stali-Bałtyku) działającej przy Stoczni im. Komuny Paryskiej z Kołem Sportowym Sparta-Union (4. zespół III ligi) przy Zakładach Tłuszczowych im. Migały staje się faktem.
1956 17 III – znowu, jak w 1936 r., miejscem wielkiej premiery jest Stadion Miejski. 2:1 z AZS Gdańsk w pierwszym meczu Stali-Bałtyku na boiskach III ligi.
31 V – pierwsze z wielkich derby Gdyni: Arka – Stal-Bałtyk 2:2 (Maciej Witczak w monografii Arki uznał, że pierwsze derby z Bałtykiem i w ogóle pierwsze derby Gdyni na szczeblu III ligi odbyły się rok wcześniej, 3.04.1955 r. na boisku przy Marchlewskiego: Sparta-Union (późniejszy Bałtyk) – Arka 1:5.
14 VII – towarzyski mecz Stal-Bałtyk – Szombierki Bytom (3:2) z okazji otwarcia stadionu przy ul. Marchlewskiego (obecna Janka Wiśniewskiego). Boisko znajdowało się za wciąż istniejącym betonowym murem ciągnącym się za budynkiem POL-Supply. Trybuny mogły pomieścić 8000 kibiców, ale obiekt służył klubowi tylko trzy i pół roku.
9 IX – 0:1 w derbach z Arką na nowym stadionie.
1957 – 1968
1957 I – Walne Zebranie Członków KS Stal i reaktywacja Amatorskiego Klubu Sportowego BAŁTYK, który nadal funkcjonował w ramach Federacji Sportowej Stal przy ZZ Metalowców. Od tej pory barwy Bałtyku są biało-niebieskie.
1 IX – 1:2 z mistrzem III ligi, Flotą Gdynia i 2. pozycja na mecie rozgrywek. Bałtyk stracił do rewelacyjnego beniaminka 6 pkt., ale Flota i tak nie przebiła się przez baraże o II ligę.
1959 6 IX – 2:0 z Wybrzeżem Gdańsk i 1. miejsce w tabeli III ligi, zaledwie punkt przed Arką!
22 XI – wyjazdowe 1:0 ze Stalą Włocławek w barażowym meczu o… pietruszkę. Ale też o prestiż, ponieważ w całym sezonie 1959 Stal była jedynym zespołem, który pokonał gdynian. Biało-niebiescy przeszli fazę barażową jak burza i już w przedostatniej kolejce (15 XI) zapewnili sobie historyczny dla klubu i miasta awans do II ligi! Wyniki dwumiesięcznej rywalizacji: 1:0 i 3:1 z Mazurem Ełk, 4:0 i 5:0 z Pogonią Barlinek, 4:0 i 5:0 z Warmią Olsztyn, 0:3 i 1:0 ze Stalą.
1960 13 III – II-ligowa inauguracja, ponownie na Stadionie Miejskim (Arki): Bałtyk – Zawisza Bydgoszcz (0:0).
26 III – Bałtyk – Polonia Gdańsk 2:0 w pierwszych po wojnie derbach Trójmiasta na zapleczu ekstraklasy (i pierwsza wygrana Bałtyku). Wcześniej w II lidze grały tylko kluby z Gdańska.
1961 Początek budowy stadionu przy ul. Olimpijskiej przez Stocznię im. Komuny Paryskiej
2 IV – pierwsze derby Gdyni w II lidze po wojnie: Bałtyk – Arka 1:1.
1962 Juniorzy Bałtyku w półfinale Mistrzostw Polski: 3:2 i 0:8 z Legią Warszawa! Na osłodę porażki brązowy medal do spółki z Odrą Opole.
Debiut gdynian w Pucharze Polski na szczeblu centralnym: 1:3 z Wyzwoleniem Chorzów.
1963 30 VI – Mecz ze Stalą Mielec (1:1) w pierwszym sezonie po reformie rozgrywek (zmiana na system jesień-wiosna) kończy występy Bałtyku w II lidze. Piętnasty w tabeli Bałtyku miał za plecami tylko Polonię Gdańsk.
1964 30 V – 1:1 z Arką w ostatniej kolejce III ligi. Rywale wyrównali w 90 min z rzutu karnego! Gdyby Bałtyk wygrał, konieczny byłby dodatkowy mecz z Arką. W efekcie tylko 2. miejsce i skromna satysfakcja, że w całym sezonie tylko Bałtyk pokonał żółto-niebieskich (2:1 w rundzie jesiennej na boisku przy Olimpijskiej), którzy niebawem triumfowali w barażach o II ligę.
28 VI – oficjalne otwarcie stadionu przy ul. Olimpijskiej (turniej z udziałem Broni Radom, Olimpii Elbląg, Lotnika Warszawa i gospodarzy).
1965 1. miejsce w III lidze, 6 punktów przed Olimpią Elbląg.
1 VIII – 1:3 z Hutnikiem w podkrakowskiej Nowej Hucie w ostatniej, decydującej serii barażów o II ligę. Do awansu konieczne było zwycięstwo…
1966 23 IV – 1:2 z Unią Tczew przy Olimpijskiej zakończyło trwający od 8 czerwca 1963 r. serial meczów ligowych na własnym boisku bez porażki. Od tamtej pory klubowy rekord wynosił 39 spotkań z podziałem na II ligę (2), III ligę (32) i rozgrywane systemem ligowym baraże o II ligę (5).
Znowu 1. miejsce w III lidze (3 punkty przed Polonią Gdańsk) i ponownie nieudany start w barażach (5. miejsce)
1967 9. lokata w odmienionej, międzywojewódzkiej III lidze (tzw. klasa M), której mistrz (wówczas Lech Poznań) nie musiał już walczyć w dodatkowych barażach.
6 VIII – wobec wycofania się Pogoni Tczew z IV ligi, drugi zespół Bałtyku stanął przed szansą awansu na ten szczebel. I szansę tą – po niezwykłym barażu z Polonią II Gdańsk (1:1, 0:0, 3:3 i 4:3 w rzutach karnych) – wykorzystał. Rezerwy dotarły nawet do III ligi (w 1993 r. tylko osiem innych klubów, m.in. Widzew Łódź i Legia Warszawa, miało rezerwy na tym szczeblu).
15 XI – pierwsze ligowe derby z Lechią Gdańsk (2:2 w Gdyni).
1968 4 VII – 1:3 z IV-ligową z Gedanią w rozegranym na jej boisku finale wojewódzkiego Pucharu Polski. W 1/4 finału Gedania wyeliminowała Bałtyk II.
30 X – powrót po 32 latach do historycznej nazwy Robotniczy Klub Sportowy BAŁTYK.
1970 – 1981
1970 7 VII – do dwóch razy sztuka. 2:1 po dogrywce z Olimpią w Elblągu w finale wojewódzkiego PP!
1971 7 VIII – tym razem dwumecz, a finałowym rywalem Lechia Gdańsk. 1:1 przy Traugutta i 5:0 na własnym boisku! Bałtyk po raz drugi sięga po wojewódzki PP.
1973 8 VII – Niespodziewany powrót do II ligi! W związku z postaniem Polskiej Federacji Sportu nastąpiła reorganizacja rozgrywek. Drugi w tabeli Bałtyk stracił do najlepszego Stoczniowca Gdańsk aż 5 pkt., ale PZPN powiększył II ligę z 16 do 32 klubów i bramy szczebla centralnego otworzyły się nie tylko przed mistrzami III ligi.
VI – 2. miejsce Bałtyku II w IV lidze, za MRKS Gdańsk prowadzonym przez przyszłego selekcjonera, Wojciecha Łazarka.
1976 VI – Tabela końcowa II ligi: 1. Arka Gdynia (awans), 2. Lechia Gdańsk, 4. Stoczniowiec Gdańsk, 5. Bałtyk.
1977 VII – brązowy medal Bałtyku w MPJ (2:0 i 2:2 z Zagłębiem Konin). Tytuł mistrzowski zdobyła Polonia Warszawa, która w grupie półfinałowej wyprzedziła gdynian jedną bramką.
11 VII – wobec starań Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego od tej pory Bałtyk jest Stoczniowym Klubem Sportowym.
1978 3. miejsce w II lidze, za Gwardią Warszawa (awans) i Lechią Gdańsk.
1979 17 VI – 0:0 z Zawiszą Bydgoszcz w Redłowie w ostatniej kolejce. Goście awansowali do ekstraklasy, wyprzedzając biało-niebieskich… lepszą różnicą bramek. Ale o niepowodzeniu Bałtyku przesądziły raczej ostatnie dwa wyjazdy: do Gdańska (0:1 z Lechią) i Poznania (1:2 z Wartą).
1980 15 VI – Małapanew Ozimek – Bałtyk 0:5. Na kolejkę przed końcem rozgrywek awans do I ligi był pewny! Los chciał, że na 50-lecie klubu, który przeżywał czas prosperity. W klubie trenowało ok. 700 sportowców, pracowało na ich rzecz ponad 100 osób. Wyniki członków pięciu sekcji wywindowały Bałtyk na szóste miejsce w Polsce. Tyczkarz Władysław Kozakiewicz został w Moskwie mistrzem olimpijskim.
16 VIII – wielkie wydarzenie w cieniu Sierpnia ’80. Bałtyk pokonał Odrę Opole 1:0 w pierwszym występie w ekstraklasie.
17 IX – to były czasy! Derby Gdyni w I lidze: 0:0 przy Ejsmonda.
1981 8 III – Lech Poznań – Bałtyk 1:2 w zaległym spotkaniu z rundy jesiennej. Na półmetku rozgrywek ekstraklasy biało-niebiescy byli wiceliderem!
14 VI – 4:2 z Lechem w Gdyni na zakończenie wspaniałego sezonu. Tylko i aż 6. miejsce. Tylko, ponieważ jeden punkt wywalczony przez gdynian w przedostatniej kolejce w Sosnowcu (0:1 z broniącym się przed spadkiem Zagłębiem) dałby im tytuł wicemistrzowski. Bałtyk i tak został najlepszym beniaminkiem ekstraklasy od 1966 r. (14 zwycięstw, 8 remisów i 8 porażek).
VI – również drugi zespół był o krok od sukcesu. Bałtyk II wygrał zdecydowanie rozgrywki IV ligi (7 pkt. przed Arką II), lecz na drodze do III ligi (grupa północno-zachodnia obejmowała czwartą część Polski) stanął Górnik Konin (0:0 i 1:2 w barażu).
1982 – 1988
1982 1 VIII – Wisła Kraków – Bałtyk 4:2 w rozegranym w Tarnowie finale MP U-19! To największy sukces naszego klubu w kategoriach młodzieżowych.
3 VIII – start pierwszego z dwóch sezonów, w których Bałtyk był jedynym przedstawicielem Wybrzeza w najwyższej lidze piłkarskiej w Polsce.
21 XI – udany koniec roku: 1:0 z mistrzem jesieni, Śląskiem Wrocław.
1983 I – Zdzisław Puszkarz, po roku występów w biało-niebieskich barwach, został pierwszym graczem Bałtyku – zwycięzcą prestiżowego plebiscytu „Głosu Wybrzeża” na najpopularniejszego piłkarza w regionie (za rok 1982). W latach 1992-1993 jego sukces powtórzyli Andrzej Golecki oraz Michał Biskup.
20 III – niezwykły moment: 3:3 Bałtyku na stadionie Widzewa, pogromcy Liverpoolu i świeżo upieczonego półfinalisty Pucharu Europy!
9 VI – stadion przy Olimpijskiej stał się areną być może najbardziej sensacyjnego finału wojewódzkiego PP. Bałtyk II, wicemistrz IV ligi przegrał w serii rzutów karnych z drużyną ogniska TKKF Okrętowiec Gdynia, złożoną z… byłych piłkarzy biało-niebieskich. Dwa miesiące później los skojarzył obie ekipy w rundzie wstępnej rozgrywek centralnych – Bałtyk II wziął srogi rewanż (5:1).
18 VI – w Guadalajarze trzech piłkarzy Bałtyku: Bolesław Błaszczyk, Mirosław Modrzejewski i Wiesław Krauze odebrało brązowy medal MŚ do lat 20. Medaliści z Meksyku opuścili 6 ligowych kolejek.
19 VI – 1:2 ze Śląskiem we Wrocławiu i 10. pozycja na mecie sezonu.
VII – start I zespołu, obok Cracovii i Pogoni Szczecin, w Pucharze Intertoto. 6 pkt. w 6 grach i w efekcie 3. miejsce w grupie, za IFK Goeteborg (triumfator Pucharu UEFA w 1982 r.), Admirą Wiedeń, a przed BK Kopenhaga.
VII – 4. miejsce juniorów młodszych w MP we Wrocławiu po porażkach z Łódzkim KS (1:2) w półfinale i ze Śląskiem Wrocław (1:7) w meczu o brąz.
1984 13 VI – 2:0 w Gdyni ze zdegradowanymi Szombierkami Bytom na koniec trudnego sezonu (wcześniej biało-niebiescy zremisowali u siebie sześć kolejnych spotkań (w tym 5 x 0:0).
23 VI – drugie finałowe podejście IV-ligowych rezerw do wojewódzkiego PP także nieudane – 0:3 z Wierzycą na stadionie w Starogardzie.
4 VIII – Bałtyk II pokonał II-ligową Wisłę Płock 1:0 i awansował do 1/32 finału PP! „Rezerwiści” odpadli z innym II-ligowcem, Stalą Stocznia Szczecin, którą w następnej rundzie wyeliminował – rzutami karnymi – pierwszy zespół SKS!
15 VIII – pierwsze derby Trójmiasta w ekstraklasie: Bałtyk – Lechia Gdańsk (1:0).
1985 12 VI – 1:2 z GKS Katowice na własnym boisku w rewanżowym meczu półfinału Pucharu Polski.
1986 IV – spadek z ekstraklasy do spółki z Zagłębiem Sosnowiec.
1987 6 VI – 7:0 z Piastem Nowa Ruda (cztery gole Piotra Rzepki) – najwyższa wygrana w historii występów na zapleczu ekstraklasy.
1 VII – powrót do krajowej elity. Po przegranej jednym punktem batalii z Szombierkami Bytom w II lidze Bałtyk pokonał Piasta Gliwice w dodatkowym barażu (1:1 i 2:0). Transmisja radiowa z Gdyni była przekazywana na stadion w Gliwicach, gdzie zgromadziło się kilka tysięcy kibiców. Wiosną nasz zespół stracił tylko 5 goli w 17 grach!
1988 22 V – Grzegorz Stencel, jako trzeci gracz Bałtyku w historii – po Adamie Walczaku i Piotrze Rzepce -zadebiutował w I reprezentacji (1:3 z Irlandią w Dublinie). 26-letni wówczas golkiper biało-niebieskich zastąpił po przerwie Józefa Wandzika i nie wpuścił gola!
18 VI – Górnik Zabrze – Bałtyk 3:2 w ostatnim (nr 210) występie gdynian w ekstraklasie.
27 XI – pechowy dla Bałtyku remis 1:1 z Jagiellonią Białystok w Gdyni (w pierwszym meczu było 0:0) premiował gości awansem do półfinału PP. Wcześniej, w 1/8 finału gdynianie sensacyjnie pokonali obrońcę trofeum, Lecha Poznań (2:1).
1989 – 1993
1989 28 VI – zwycięski remis 0:0 z mistrzem III ligi małopolskiej, Garbarnią Kraków (w Gdyni było 1:0). Baraż o utrzymanie w II lidze był konieczny, ponieważ Bałtyk zajął w grupie I dopiero 10. miejsce, a PZPN właśnie reformował rozgrywki.
VI – Bałtyk II ponownie wygrał rozgrywki IV ligi, ale – też z powodu reorganizacji – czekał go dodatkowy baraż. Dwumecz z Orlętami Reszel (1:3 i 0:1) rozwiał nadzieje na awans do III ligi.
4 XI – pierwszy mecz w Redłowie w blasku jupiterów: Bałtyk – Górnik Wałbrzych 0:0.
1990 27 V – Michał Biskup, kapitan reprezentacji U-16, wraca z NRD z brązowym medalem ME. W II-ligowym Bałtyku zadebiutował miesiąc przed 16. urodzinami
3 VI – 1:1 z Polonią w Bytomiu, 19. lokata w tabeli II ligi i nieuchronna degradacja.
29 IX – rekordowe, choć tylko III-ligowe derby Gdyni: Bałtyk gromi Arkę 7:0!
1991 7 IV – nie samą kopaną człowiek żyje. Piłkarki ręczne Bałtyku – w ósmym roku istnienia sekcji – awansowały do krajowej elity!
18 V – trzecia porażka w sezonie, a jedyna w Gdyni (1:2 ze Stoczniowcem Gdańsk) zakończyła najdłuższą w historii i niepobitą do dziś serię 13 kolejnych zwycięstw w lidze.
16 VI – sensacyjna porażka z Brdą Bydgoszcz (0:1) w ostatniej kolejce pozbawiła Bałtyk tytułu mistrza III ligi na rzecz Chemika Bydgoszcz (gdynianom wystarczał do awansu remis), ale nasz zespół i tak wrócił do II ligi, ponieważ… PZPN zrezygnował z niedawno wprowadzonego podziału lig.
VI – w cieniu rywalizacji z Chemikiem drugi zespół Bałtyku – po równie dramatycznej walce z Gryfem Wejherowo (o 1. miejscu decydowała różnica bramek!) – wywalczył awans do III ligi, w której wkrótce miał stawiać czoła m.in. przyszłym II-ligowcom: Arce Gdynia (od 1992), Elanie Toruń (1993), Pomezanii Malbork (1994) i Polonii Gdańsk (1995)
21 VIII – Polska – Szwecja 2:0 w oficjalnym meczu pierwszych reprezentacji na stadionie w Redłowie! To pierwszy i, jak dotąd, jedyny występ kadry narodowej w Gdyni. Bałtyk był organizatorem zawodów. Według autorów Encyklopedii Piłkarskiej Fuji, Gdynia była 20. polskim miastem goszczącym biało-czerwonych, a stadion Bałtyku – 30. areną krajową.
1992 20 VI – cud w Oławie. Zwycięstwo 1:0 z Moto-Jelczem w ostatniej kolejce uchroniło biało-niebieskich od pisanej im degradacji. Spadli za to gospodarze.
1993 28 II – po 30 latach Bałtyk przestaje być gospodarzem kompleksu sportowego w Redłowie. Gdyńska stocznia wypowiedziała klubowi umowę.
5 V – 1:0 z Włochami w finale ME U-16 w Turcji. Bramki biało-czerwonych strzegł nasz wychowanek, Andrzej Bledzewski!
10 VI – do trzech razy sztuka: w finale wojewódzkiego PP drugi zespół Bałtyku wreszcie sięgnął po trofeum! Na stadionie w Pruszczu Gdańskim pokonał po dogrywce Wierzycę Starogard 3:1. Sukces zbiegł się ze spadkiem rezerw z III ligi (14. miejsce w grupie pomorskiej).
20 VI – mimo kłopotów 4. miejsce w II lidze.
6 VII – targany kłopotami finansowymi klub przekazał sekcję pn do Fundacji Baltic Football, która współfinansowała piłkarzy od września 1992.
1995 – 2008
1995 Sekcja piłkarska przeszła pod skrzydła Gdyńskiego Centrum Sportu, które zarządzało obiektami przy Olimpijskiej w imieniu Stoczni Gdynia.
1996 II – ostatnie Walne Zgromadzenie Stoczniowego Klubu Sportowego BAŁTYK. 20 członków – uczestników podjęło uchwałę o wyznaczeniu likwidatora stowarzyszenia, w ramach którego nie działała już żadna sekcja.
12 VI – pożegnanie z zapleczem ekstraklasy: Ruch Chorzów – Bałtyk 3:0. Razem z Bałtykiem spadła Polonia Gdańsk, jak w 1963 r. Zaczęły się chude lata…
1997 Po likwidacji GCS i przejęciu stadionu przez miasto do życia został powołany Gdyński Ośrodek Sportu i Rekreacji. Pojawia się nowa nazwa: Klub Piłkarski BAŁTYK.
1998 Kryzys w klubie i kolejna reforma rozgrywek zepchnęły seniorów do IV ligi. Tak nisko nie było Bałtyku od ponad 40 lat.
1999 9 V – 1:0 z Wietcisą Skarszewy i awans do III ligi!
16 VI – równolegle z awansem nasz klub po raz trzeci w historii – a czwarty, licząc triumf rezerw – wywalczył wojewódzki PP (4:0 z Wietcisą Skarszewy w finale rozegranym na boisku Gedanii).
19 VI – 9:1 z Wisłą Tczew zwieńczyło dominację Bałtyku w IV lidze.
2000 22 VI – Kartuzy, wojewódzki finał PP: Bałtyk – Gryf Wejherowo 1:3.
22 VII – Bielsko-Biała, mecz o brązowy medal MP U-17: Bałtyk – Amica Wronki 3:0!
2001 13 VI – Lębork, wojewódzki finał PP: Bałtyk – Kaszubia Kościerzyna 1:5.
17 VI – 1:4 z Obrą Kościan na pożegnanie III ligi.
2004 27 VI – drugi z rzędu słaby sezon w IV lidze (14. miejsce) i moment bodaj największego kryzysu w historii klubu – baraż o utrzymanie z wicemistrzem V ligi (Wierzyca Pelplin). Na szczęście zwycięski: 1:0 i 3:0.
28 VII – z inicjatywy kibiców podczas Walnego Zgromadzenia Członków KP Bałtyk do nazwy klubu powrócił skrót SKS, ale z konieczności oznaczający co innego – Stowarzyszenie Klub Sportowy.
2007 30 V – to tylko IV liga, ale wydarzenie jednak historyczne, bo nie mające odpowiednika w udokumentowanej historii klubu. W oficjalnym meczu mistrzowskim Bałtyk pokonał Czarnych Czarne 12:1.
18 XI – drobny sukces po sześciu latach posuchy – tytuł mistrza jesieni w IV lidze. Wiosną drużyna roztrwoniła przewagę, a 1. miejsce i prawo gry z Pogonią Szczecin w barażu o nową II ligę przegrała z Zatoką Puck… bilansem bezpośrednich spotkań.
2008 4 X – 2:1 z Bytovią w 9. kolejce. Ciekawostka nie tylko statystyczna: biało-niebiescy tracą pierwszego gola w rozgrywkach, dokładnie w 792. minucie sezonu.
23 XI – walkower 3:0 z Olimpią Sztum (goście nie dojechali do Gdyni) i po raz drugi z rzędu tytuł mistrza jesieni, lecz tym razem w nowo powstałej III Lidze Bałtyckiej
2009 –
2009 13 V – po 13 latach Bałtyk wraca na szczebel centralny, do rozgrywek pod szyldem PZPN! Zwycięstwem 3:2 nad Zatoką Puck przypieczętował awans do nowej II ligi – choć trzeciej w hierarchii – obejmującej zachodnią część Polski (jak w pożegnalnym sezonie 1995/96 Bałtyk spotka w niej Zawiszę Bydgoszcz, Miedź Legnica, Ślęzę Wrocław i Lechię Zielona Góra).
30 V – 3:1 z Astrą Ustronie Morskie oznacza komplet punktów u siebie w całym sezonie (bilans 15-0-0). Od ekstraklasy po IV ligę Bałtyk w edycji 2008/09 był wyjątkowy w skali całego kraju.
11 VI – trzecie z rzędu niepowodzenie w finale regionalnych rozgrywek Pucharu Polski, tym razem w rywalizacji z Bytovią II (0:1 na wyjeździe i 0:0 w Gdyni). Remis w rewanżu zakończył serię kolejnych wygranych Bałtyku na własnym boisku licząc ligę i PP (18+3=21). To absolutny klubowy rekord.
7 VIII – rekord klubu z 1966 r. pobity! Pokonując Lechię Zielona Góra 4:0 piłkarze beniaminka II ligi osiągnęli granicę 40 kolejnych spotkań ligowych w Gdyni bez porażki (w tym 36 wygranych). Serial rozpoczął się 31 marca 2007 r.
6 IX – utrata gola w 90 minucie i remis 1:1 z Jarotą Jarocin zakończył inną rekordową passę biało-niebieskich. Od 7 maja 2008 r. Bałtyk wygrał 22 kolejne mecze ligowe przy Olimpijskiej (4 w IV lidze, 14 w III i 4 w II). Poprzedni rekord – również z 1966 r. – wynosił 11 zwycięstw.
11 X – 2:0 z Czarnymi Żagań i gol Dariusza Kudyby w 24 sekundzie! Daleko tej drużynie do Bałtyku z lat 80., ale następujące po sobie rekordy stają się częścią historii klubu. Nie ma udokumentowanej szybszej bramki dla SKS.
11 XI – 1:2 z mistrzem jesieni, Ruchem Radzionków po golu straconym w 90 minucie (!) zakończyło rekordowy w historii klubu serial meczów ligowych na własnym boisku bez porażki (47). Od 31 marca 2007 – na boiskach IV ligi Pomorze, III Ligi Bałtyckiej i II ligi Zachód – Bałtyk wygrał 40 spotkań i siedem razy remisował.
30 XI – budowa nowego, miejskiego stadionu przy Olimpijskiej rozpoczęła się od wyburzenia starego – zbudowanego przez Bałtyk i jego wieloletniego patrona, Stocznię Gdynia. Na przełomie lat 80. i 90. poprzedniego stulecia stadion w Redłowie należał do najnowocześniejszych w kraju.
2012 26 V – 1:3 w Kluczborku na pozegnanie II ligi. Ostatnie miejsce w grupie Zachód, ale wystarczyło zdobyć punkt więcej, aby nie spaść.
3 VI – drugi zespół SKS, reaktywowany dwa lata wcześniej, zanotował drugi z rzędu awans (2. miejsce w klasie A), ale wkrótce zarząd klubu postanowił, że Bałtyk II nie zagra w V lidze.
2013 VII – doniosła chwila w historii sekcji piłkarskiej – powołanie autonomicznej Akademii Piłkarskiej. W SKS pozostały drużyny juniorów młodszych i starszych.